Η αμήχανη δήθεν αριστερά, θαυμάζει...

Όταν έχεις καλύψει για πολλά χρόνια την παραταξιακή σου ανεπάρκεια κάτω από ιδεολογήματα του στυλ εγώ είμαι καλός, ηθικός, τίμιος, υπεράνω, αλλά φταίνε οι άλλοι που δεν το καταλαβαίνουν και στηρίζουν τους κακούς, ανήθικους, άτιμους και αποκάτω... δεν μπορείς να διαχειριστείς την πραγματικότητα που αλλάζει. Σου "πέφτει" ο ουρανός στο κεφάλι...

Φαίνεται πως κάτω από τα "βαρουφάκεια" φτερά του παγωνιού που είχες αυτάρεσκα απλώσει νομίζοντας πως κρύβεσαι, υπάρχουν τα κοντά άσχημα πόδια σου... 

Δε φταίνε οι άλλοι που δε σου αναγνώριζαν τον ρόλο του τιτάνα που φαντασιωνόσουν, απλά ήταν κοντό τελικά το όραμα και στην πρώτη "στραβή" σε πήραν όλοι χαμπάρι, ξεγυμνώθηκες, αποκαλύφθηκε το ιδεολογικό σου κενό...

Έτσι λοιπόν όταν ξεμένεις από ιδέες, λόγια, εμμονές και ιδεολογήματα, τα σημεία της στίξης αποτελούν μια λύση...